Gorączka u dzieci
Gorączka u dzieci
Stan podgorączkowy działa korzystnie: zwiększa ukrwienie tkanek oraz pobudza do pracy układ odpornościowy. Jednak wyższa temperatura osłabia organizm i gdy przekracza 38 stopni (mierzone w pupie - 38,5), należy ją obniżyć. Gorączka pojawia się najczęściej przy infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Jeśli gorączkuje niemowlę, przyczyna może być mniej poważna: zbyt ciepłe ubranie, pragnienie, płacz, ząbkowanie, a nawet... energiczna zabawa lub intensywne ssanie. Dlatego, poza sytuacją, gdy gorączka jest bardzo wysoka, czyli ok. 40 stopni, warto wstrzymać się z jej obniżaniem i godzinę później ponownie zmierzyć temperaturę.
Kiedy maluch gorączkuje - jest marudny, popłakuje, robi się senny, ma zaczerwienione policzki i załzawione oczy, czasem szybciej oddycha. Jeżeli umie już mówić, skarży się na zimno lub dreszcze. Chcąc się upewnić, wystarczy dotknąć jego czoła ustami. Jeżeli w dotyku jest ciepłe, dziecko ma podwyższoną temperaturę.
W czasie gorączki dziecko trzeba ciągle poić, najlepiej czystą wodą. Szybko obniżają gorączkę chłodne okłady czy kąpiel w wodzie o temperaturze niższej o 2 stopnie od temperatury ciała. Powinno się ją wykonywać dopiero po podaniu leku przeciwgorączkowego, aby uniknąć dreszczy. Temperatura w pokoju nie powinna być wyższa niż 20 stopni, a pomieszczenie należy regularnie wietrzyć.
U dzieci do piątego roku życia wysoka gorączka może wywołać drgawki, które trwają zazwyczaj nie dłużej niż kilka minut. Nie wolno wówczas wkładać maluchowi niczego do ust, tylko położyć na boku i pilnować, żeby się nie uderzył. Potem jak najszybciej wezwać lekarza.
Uwaga!
Dzieciom do końca 12. roku życia nie wolno podawać salicylanów (czyli aspiryny, polopiryny itp.), bo mogą wywołać bardzo niebezpieczny zespól Reye'a. Najlepszy jest paracetamol lub ibuprofen w dawkach dostosowanych do masy ciała. Ważne jest, żeby gorączkę obniżać systematycznie i nie dopuszczać do skoków temperatury.
